Perakaunan pengurusan adalah salah satu daripada dua bahagian utama dalam dunia perakaunan. Perakaunan kewangan merangkumi fungsi perakaunan asas yang difokuskan untuk mewujudkan penyata kewangan berkala. Tugas perakaunan pengurusan adalah fokus dalam dan lebih kompleks daripada teknik perakaunan kewangan, mewujudkan laporan yang bijak untuk membuat keputusan pengurusan. Banyak pusat perakaunan pengurusan di sekitar analisis kos, menjadikan konsep kos asas komponen besar kurikulum perakaunan pengurusan.
Pengurusan dan Perakaunan Kewangan
Selain perbezaan asas dalam tujuan perakaunan kewangan dan pengurusan, terdapat banyak perbezaan yang ketara antara kedua-dua. Teknik perakaunan pengurusan tidak tertakluk kepada piawaian perakaunan kebangsaan dan antarabangsa seperti GAAP, sebagai contoh, kerana laporan dihasilkan semata-mata untuk pengguna dalaman. Perakaunan pengurusan melihat ke depan untuk menganggarkan pendapatan dan perbelanjaan masa depan daripada melihat ke belakang untuk melaporkan prestasi masa lalu. Perakaunan kewangan terdiri daripada kitaran berterusan, dengan setiap lelaran yang berakhir dalam penyediaan penyata kewangan, manakala perakaunan pengurusan terdiri daripada aktiviti berterusan yang dilakukan secara berkala.
Perancangan dan Kawalan
Perakaunan pengurusan berguna untuk meningkatkan keberkesanan dan kawalan perancangan dalam mana-mana bidang operasi. Teknik perakaunan pengurusan boleh membantu pengurus menganalisis kesilapan pengeluaran atau piawaian kualiti yang datang dari barisan pemasangan. Pengurus boleh menggunakan maklumat perakaunan pengurusan untuk menganalisis kecekapan kos menggunakan pembekal yang berbeza atau membeli jumlah bahan mentah yang berlainan, sebagai contoh lain. Data perakaunan pengurusan boleh mendedahkan mana pasukan jualan beroperasi lebih cekap atau produktif daripada yang lain, dan boleh membantu dalam keputusan sama ada untuk menyumber luar atau membuat pelaburan dalam peralatan buruh dan modal untuk melaksanakan fungsi perniagaan tertentu.
Asas Kos
Akauntan mengklasifikasikan dan membezakan kos menjalankan perniagaan dalam pelbagai cara. Perniagaan menanggung kos langsung dan tidak langsung; Kos langsung ditanggung sebagai hasil langsung daripada aktiviti pengeluaran, sementara kos tidak langsung ditanggung secara bebas daripada pengeluaran. Kos tetap adalah yang tetap relatif berterusan dari masa ke masa, sementara kos pembolehubah meningkat atau berkurang mengikut kadar pengeluaran. Kos produk adalah perbelanjaan yang boleh disandarkan kepada produk atau perkhidmatan tertentu, manakala kos jangka masa adalah yang lebih mudah diperuntukkan kepada jangka masa tertentu.
Menetapkan Kos
Akauntan memberikan kedua-dua kos langsung dan tidak langsung kepada setiap produk atau perkhidmatan yang dijual untuk mendedahkan data keuntungan pada produk, proses, jabatan dan unit perniagaan individu. Akauntan boleh mengira kos barangan yang dijual menggunakan kaedah terakhir (terakhir), terakhir (LIFO) atau pertama kali, pertama keluar (FIFO) untuk menetapkan kos produk yang berbeza-beza. ID khusus dan kaedah purata berwajaran menawarkan alternatif kepada LIFO dan FIFO. Akauntan memperuntukkan kos tetap seperti overhead dan gaji pentadbiran berdasarkan beberapa faktor, termasuk jumlah jualan untuk tempoh tertentu.
