Peraturan sangat kritikal dalam perniagaan. Melihat cepat skandal seperti Enron dan WorldCom menunjukkan apa yang boleh berlaku apabila perniagaan terlalu jauh dalam mengejar kepentingan diri sendiri dan memecahkan garis panduan dalamannya sendiri. Tadbir urus korporat, yang merangkumi semua prinsip pengurusan terbuka dan bertanggungjawab, adalah satu cara untuk memastikan bahawa sebuah syarikat menyimpan dalam garis etika yang jelas. Ia telah menjadi agenda agenda penggubal undang-undang buat masa ini, tetapi boleh menjadi cabaran bagi perniagaan di beberapa peringkat.
Apakah Tadbir Urus Korporat?
Jika anda memahami syarikat sebagai kesatuan beberapa kumpulan minat yang sangat beragam - pekerja, pemilik, pelabur, pengurus, rakan niaga, pemiutang dan pelanggan - maka jelas bahawa anda akan memerlukan sistem untuk mewujudkan pengendalian hubungan terbaik antara kumpulan individu supaya tidak ada yang ditipu atau dieksploitasi. Itulah idea di sebalik tadbir urus korporat. Definisi teknikal adalah sistem proses, dasar dan peraturan yang mengarah dan mengawal tingkah laku syarikat. Pada asasnya, ini merupakan kod perilaku dalam perniagaan untuk pengurusan syarikat yang baik.
Apakah Prinsip Asas Tadbir Urus Korporat?
Pada mulanya, tadbir urus korporat telah dilaksanakan untuk menghentikan usahawan dan pemilik yang bertindak kasar atau bahkan jenayah bagi pihak syarikat. Ini masih merupakan matlamat utama hari ini, tetapi konsep itu telah berkembang untuk memasukkan semua cara syarikat harus bertindak untuk memupuk kepercayaan pelabur dan pihak berkepentingan lain. Beberapa matlamat utama tadbir urus korporat termasuk:
- Memberi keyakinan pihak berkepentingan bahawa perniagaan sedang berjalan ke standard undang-undang penting sehingga tidak pernah melanggar undang-undang atau peraturan yang berlaku, termasuk peraturan yang tidak tertulis yang baik, tingkah laku etika.
- Memberi ketelusan dalam proses membuat keputusan syarikat dalam masa yang baik dan buruk.
- Mengatur kerjasama yang cekap di antara lembaga pengarah penyeliaan dan pengurusan sebuah perusahaan.
- Memastikan syarikat berhemat dalam penetapan strategi dan membuat keputusan supaya kepentingan terbaik semua pemegang kepentingan diambil kira.
- Menyediakan kerangka kerja untuk tindakan jika terdapat pelanggaran tatanama perusahaan.
- Memastikan syarikat itu dapat menjana penciptaan nilai jangka panjang, bukan keuntungan jangka pendek.
Apabila pengurusan syarikat berfungsi mengikut struktur tadbir urus korporat yang jelas, kesejahteraan semua orang yang terlibat dalam syarikat itu harus dijaga secara automatik.
Apakah Elemen Utama Tadbir Urus Korporat?
Prinsip utama tadbir urus korporat yang baik berbeza bergantung kepada negara, industri, pengawal selia dan bursa saham. Walau bagaimanapun, kebanyakan kod tadbir urus termasuk beberapa ciri utama:
Kepimpinan bebas: Syarikat harus memiliki kepimpinan bebas untuk mengawasi dan menuntun pengurusan, seperti pengerusi bebas atau pengarah bebas. Seorang pemilik yang memilih kawan dan ahli keluarga untuk duduk di papan dengannya menjalankan risiko nepotisme dan prasangka. Penghakiman bebas hampir selalu menjadi kepentingan terbaik syarikat dan pemegang kepentingannya.
Ketelusan: Salah satu objektif asas tadbir urus korporat adalah untuk organisasi untuk membangunkan amalan perniagaan yang telus dan struktur dan organisasi yang mantap supaya dapat mengesan semua urusan syarikat dengan berkesan. Satu lagi aspek ketelusan ialah syarikat harus memberikan maklumat yang bebas dan mudah difahami kepada semua orang yang mungkin dipengaruhi oleh dasar tadbir urus korporat syarikat, seperti laporan kewangan yang jelas. Dengan cara itu, semua orang dapat memahami strategi syarikat dan menjejaki prestasi kewangannya.
Perhubungan konsensus / hubungan pihak berkepentingan: Syarikat harus berunding dengan kategori pemangku kepentingan yang berlainan dalam wacana yang sedang berlangsung untuk mencapai kesepakatan tentang bagaimana ia dapat memenuhi keperluan semua orang secara berkekalan.
Akauntabiliti: Pembinaan konsensus berjalan seiring dengan prinsip akauntabiliti, yang mengatakan syarikat mesti bertanggungjawab kepada mereka yang terjejas oleh keputusannya. Tepat yang bertanggungjawab untuk apa yang perlu ditulis dalam kod tatalaku syarikat. Syarikat besar sering menyimpan laman web tadbir urus korporat yang menunjukkan perkara-perkara tertentu yang dilakukan syarikat untuk memenuhi jangkaan setiap kumpulan pemegang kepentingan.
Kemasukan atau kewarganegaraan korporat: Prinsip inklusi dan kewarganegaraan korporat mengekalkan, meningkatkan atau secara amnya meningkatkan kesejahteraan semua kumpulan pemegang kepentingan. Unsur tadbir urus korporat ini biasanya merangkumi aspek tanggungjawab sosial dan alam sekitar, seperti menggunakan sumber manusia, teknologi dan sumber daya syarikat secara bertanggungjawab dan bertindak untuk kepentingan komuniti secara keseluruhan. Kewarganegaraan korporat memberikan mesej menarik mengenai nilai syarikat kepada masyarakat.
Peraturan undang-undang: Syarikat akan beroperasi dalam rangka kerja undang-undang yang dikuatkuasakan oleh badan pengawal selia, untuk perlindungan penuh pihak berkepentingan.
Siapa Bertanggungjawab untuk Tadbir Urus Korporat?
Lembaga pengarah adalah penting untuk tadbir urus syarikatnya. Peranan lembaga ini adalah untuk menetapkan hala tuju strategik syarikat, menyediakan kepimpinan untuk meletakkan strategi tersebut secara efektif dan mengawasi pengurusan syarikat. Akibatnya, tadbir urus korporat adalah mengenai cara lembaga berkelakuan dan bagaimana ia menetapkan nilai-nilai perniagaan. Ini berbeza dengan pengurusan operasi harian syarikat oleh para eksekutif.
Pemegang saham memainkan peranan, juga, dan mesti mengambil bahagian secara aktif dalam tadbir urus korporat untuk mendapat gigitan. Peranan mereka adalah untuk melantik pengarah yang betul dan meluluskan keputusan utama seperti penggabungan dan pembelian. Pemegang saham mempunyai kuasa kolektif untuk mengambil tindakan undang-undang terhadap syarikat yang tidak menjalankan tadbir urus yang baik.
Dari perspektif undang-undang, tadbir urus korporat dikawal oleh undang-undang korporat negara, undang-undang sekuriti persekutuan seperti Akta Sarbanes-Oxley tahun 2002 dan peraturan penyenaraian Bursa Saham New York dan Nasdaq. Bersama-sama, kod dan undang-undang ini mengawal saiz dan komposisi lembaga, isu saham, hak suara pemegang saham, pelaporan kewangan dan kewajipan audit syarikat-syarikat yang tersenarai di bursa sekuriti negara. Kegagalan mematuhi peraturan boleh mendedahkan syarikat itu kepada tindakan undang-undang dan denda.
Apakah Isu dalam Tadbir Urus Korporat?
Tadbir urus yang baik adalah ideal yang sukar dicapai dalam keseluruhannya. Untuk pelaksanaan kod tadbir urus korporat yang ketat, syarikat dan institusi mesti berkumpul di peringkat serantau dan antarabangsa untuk membuat garis panduan yang sesuai. Salah satu isu utama, sekurang-kurangnya di A.S., adalah bahawa ramai orang yang berniat baik telah membawa idea dan pengalaman mereka ke meja pembuatan dasar tetapi ia tidak menghasilkan apa-apa rangka kerja yang jelas.
Untuk memberikan konteks ini, negara-negara seperti U.K telah mempunyai kod tatal yang kuat sejak tahun 1990-an - kedudukan dalam U.K. adalah bahawa setiap syarikat yang disenaraikan di Bursa Saham London mesti mematuhi kod tadbir urus korporat negara atau menjelaskan mengapa tidak. Ketidakpatuhan berfungsi sebagai bendera merah besar kepada pelabur. Pada amnya, kod ini dianggap sebagai penanda aras bagi tadbir urus korporat yang mantap dalam operasi semua saiz.
Di A.S., bursa saham bersaing untuk penyenaraian dan mengenakan tanggungjawab tadbir urus korporat yang ketat mungkin kehilangan perniagaan mereka. Suruhanjaya Sekuriti dan Bursa, pengawal selia utama syarikat tersenarai, adalah panas mengenai isu ketelusan dan turun dengan keras ke atas syarikat yang tidak menyediakan laporan kewangan mereka dengan betul atau mendedahkan maklumat kepada pihak yang berkepentingan dengan cara yang sesuai. Walau bagaimanapun, ia tidak melangkaui isu pendedahan.
Jadi, sebagai contoh, syarikat mungkin menentang keinginan pemegang saham dan menawarkan bonus tunai besar kepada pengarah yang tidak popular dan kurang berprestasi. Di hadapannya, keputusan itu merupakan contoh tadbir urus yang lemah kerana tidak ada pertimbangan konsensus, inklusi atau kebertanggungjawaban pihak berkepentingan dalam membuat keputusan. Tetapi SEC akan membenarkannya selagi syarikat membuat pendedahan penuh dalam laporannya. Peraturan jenis ini telah disamakan dengan tanda berhenti - berguna untuk mengelakkan kemalangan yang serius, tetapi tidak semestinya pengganti memandu yang mahir dan bijak.
Apakah Cabaran Tadbir Urus Korporat?
Masalah utama dengan tadbir urus korporat adalah bahawa ia tidak berdiri sendiri; ia perlu bekerja bersempena dengan pernyataan misi dan nilai syarikat untuk memberi panduan kepada para pengarah dan pihak berkepentingan tentang bagaimana mereka harus bertindak. Terdapat beberapa masalah yang mungkin perjuangan perniagaan seperti berikut:
Konflik kepentingan: Konflik kepentingan berlaku apabila ahli yang mengawal syarikat mempunyai kepentingan kewangan lain yang boleh mempengaruhi keputusannya atau bertentangan dengan objektif syarikat. Sebagai contoh, ahli lembaga syarikat turbin angin yang memiliki sejumlah besar stok dalam sebuah syarikat minyak mungkin berkonflik, kerana dia mempunyai kepentingan kewangan dalam tidak mewakili kemajuan tenaga hijau. Konflik kepentingan mengikis kepercayaan pihak berkepentingan dan orang ramai dan berpotensi membuka perniagaan sehingga litigasi.
Piawaian tadbir urus: Lembaga boleh memiliki semua peraturan dan dasar yang disukainya tetapi jika ia tidak dapat menyebarkan piawaian tersebut sepanjang perniagaan, peluang apa yang dimiliki oleh syarikat? Pengurus yang tahan dapat menggugat tadbir urus korporat yang baik di peringkat operasi, meninggalkan perniagaan yang terdedah kepada pelanggaran undang-undang negeri atau persekutuan dan kerosakan reputasi dengan pihak berkepentingan. Dasar tadbir urus korporat memerlukan mekanisme penguatkuasaan yang jelas, digunakan secara konsisten, sebagai cek dan keseimbangan terhadap tindakan kakitangan eksekutif.
Jangka pendek: Tadbir urus korporat yang baik memerlukan lembaga itu mempunyai hak untuk menguruskan syarikat itu untuk jangka panjang, untuk mewujudkan nilai mampan. Ini bermasalah untuk beberapa sebab. Pertama, peraturan yang mengawal prestasi syarikat tersenarai cenderung untuk mengutamakan prestasi jangka pendek untuk faedah pemegang saham. Pengurus mengalami tekanan yang tidak menentu untuk memenuhi sasaran pendapatan suku tahunan, memandangkan penurunan pendapatan sesaham dengan satu atau dua peratus boleh mencecah harga saham syarikat. Kadang-kadang sesebuah syarikat perlu bersekolah untuk mencapai jenis inovasi lestari yang tidak dapat dicapai dalam silauan pasaran awam.
Masalah kedua adalah bahawa para pengarah hanya duduk di papan untuk jangka waktu yang singkat dan banyak menghadapi pemilihan semula setiap tiga tahun. Walaupun ini mempunyai beberapa faedah - terdapat hujah bahawa para pengarah tidak boleh dianggap bebas selepas 10 tahun perkhidmatan - tempoh jangka pendek boleh merompak lembaga pengawasan jangka panjang dan kepakaran kritikal.
Kepelbagaian: Adalah wajar bahawa papan harus mempunyai kewajipan untuk memastikan campuran kemahiran dan perspektif yang sesuai di dalam bilik lembaga pengarah, tetapi beberapa papan melihat keras komposisi mereka dan bertanya sama ada ia mencerminkan komposisi umur, jantina, kaum dan pemegang kepentingan syarikat. Sebagai contoh, sekiranya pekerja diberi tempat di papan tulis? Inilah norma di seluruh Eropah dan bukti menunjukkan bahawa penyertaan pekerja membawa kepada syarikat-syarikat yang mempunyai ketidaksamaan gaji yang lebih rendah dan lebih menganggap tenaga kerja mereka. Bagaimanapun, ia merupakan tindakan yang mengimbangi, kerana syarikat mungkin memberi tumpuan untuk melindungi pekerjaan daripada membuat keputusan yang sukar.
Isu akauntabiliti: Di bawah model tadbir urus korporat semasa, dewan berada di kedudukan antara pemegang saham dan pengurusan. Kuasa mengalir dari para pemegang saham di bahagian atas dan akauntabiliti mengalir kembali cara lain. Dengan kata lain, pemegang saham - bukan pemegang kepentingan umumnya - yang paling dilindungi oleh tadbir urus korporat dan pemegang saham - bukan pemegang kepentingan - yang dapat menahan undi kritikal melainkan pembaharuan tertentu dilaksanakan.
Walaupun tentunya tidak diinginkan untuk melakukan tindakan lembaga yang diperiksa oleh para pemegang saham dengan cara ini, masa depan tadbir urus korporat mungkin lebih holistik. Syarikat boleh dan mempunyai kewajipan beretika kepada komuniti, pelanggan, pembekal, pemiutang dan pekerja mereka, dan mesti menjaga kepentingan kepentingan pihak berkepentingan bukan pemilik dalam kod tatalaku syarikat.
