Kadar premium yang ditetapkan oleh syarikat insurans melibatkan kaedah pengiraan yang menggabungkan kos menginsuranskan seseorang atau perniagaan sambil menjana beberapa jenis keuntungan dalam proses tersebut. Kaedah penetapan harga insurans boleh berbeza-beza dari segi jenis pemboleh ubah yang dipertimbangkan ketika menentukan kadar harga. Kaedah yang digunakan boleh mempertimbangkan faktor risiko, faktor kebarangkalian dan sejarah tuntutan individu bergantung kepada jenis insurans yang terlibat.
Jadual Kaedah Penilaian
Kaedah penetapan harga insurans - juga dikenali sebagai kadar membuat - menyediakan kadar asas atau standard yang menjadi asas bagi senario kes harga individu. Kaedah penentuan harga yang berlainan mungkin bergantung pada kadar asas apabila faktor-faktor lain seperti sejarah risiko dan tuntutan terlibat. Kaedah penarafan jadual menggunakan kadar asas sebagai titik permulaan dan kemudian faktor-faktor dalam pembolehubah lain bergantung kepada tahap risiko yang mereka bawa, menurut ThisMatter, tapak sumber perancangan kewangan. Kaedah penarafan jadual digunakan dalam industri insurans harta komersil, di mana faktor-faktor seperti lokasi, saiz dan tujuan perniagaan menyediakan petunjuk asas untuk menentukan kadar harga. Penunjuk baseline bergantung kepada faktor risiko yang dikenal pasti dalam kumpulan atau kelas pemegang polisi yang mempunyai ciri-ciri yang serupa seperti umur, jantina dan garis kerja. Petunjuk ini menyediakan titik permulaan, atau kadar asas, yang digunakan untuk mengira kadar premium bagi pemegang polisi individu.
Kaedah Penilaian Retrospektif
Sesetengah jenis insurans memberikan perlindungan terhadap risiko yang kurang diramalkan daripada risiko yang dilindungi oleh jenis insurans lain. Satu contoh ini akan menjadi insurans kecurian di mana kemungkinan untuk meramalkan seberapa kerap perniagaan akan dicuri adalah lebih sukar daripada meramalkan risiko kesihatan, seperti penyakit jantung atau diabetes dengan penilaian insurans kesihatan. Menurut ThisMatter, kaedah penarafan retrospektif bergantung lebih kepada pengalaman tuntutan sebenar pemegang polisi apabila menetapkan kadar harga berbanding dengan garis dasar, atau kadar harga standard. Untuk melakukan ini, syarikat mungkin memerlukan bayaran premium dibuat dalam kenaikan, dengan bahagian yang dijangka pada permulaan tempoh polisi dan selebihnya akan berakhir pada akhir tempoh polisi. Dalam kes insurans kecurian, amaun bayaran premium yang tinggal adalah berdasarkan sama ada pencurian berlaku sejak permulaan tempoh polisi.
Kaedah Penilaian Pengalaman
Pengalaman kaedah penarafan pengalaman lebih bergantung kepada pengalaman tuntutan pemegang polisi semasa menentukan kadar premium yang dikenakan. Jenis insurans yang menggunakan kaedah ini termasuk insurans kereta, pampasan pekerja dan insurans liabiliti am. Kadar harga ditentukan mengikut faktor kredibiliti, yang menggunakan sejarah tuntutan lalu seseorang sebagai petunjuk tahap risiko yang terlibat dan kemungkinan bahawa tuntutan masa depan akan difailkan. Apabila tahap risiko ditentukan, faktor kredibiliti diukur berdasarkan kadar harga asas yang mewakili kadar purata yang dikenakan kepada kelas pemegang polisi yang mempunyai ciri-ciri yang sama. Pelarasan kemudiannya dibuat kepada kadar harga asas berdasarkan setiap penilaian kredibiliti pemegang polisi.
