Syarikat Terbuka Awam (PLC) bermaksud, pertama, bahawa firma itu dibubuh ke saham dan dijual "secara terbuka" pada mana-mana atau semua bursa saham dunia. Kedua, ini bermakna bahawa mereka yang melabur dalam firma itu dilindungi dari kerugian ekstrem jika syarikat gagal. Ini dipanggil "liabiliti terhad." Ini bermakna jika seseorang melabur dalam firma yang gagal, hanya wang pelaburan yang boleh dituntut oleh pemiutang firma. Lebih abstrak, "terhad" bermakna hanya aset sedia ada firma itu boleh dirampas untuk pembayaran hutang.
Kos yang tinggi
PLC biasanya merupakan perkara yang kompleks untuk bermula. Syarikat itu mesti mengupah bank pelaburan dan peguam sekuriti. Bankir (atau "penaja jamin") kemudian menawarkan saham awal kepada orang awam (dan menyimpan komisen yang besar). Selalunya, kos menubuhkan firma awam dan Tawaran Awam Permulaan (IPO) boleh mencecah ratusan ribu dolar.
Buku Awam
Istilah "awam" di sini hendaklah diambil secara harfiah. Sekali firma menjadi awam, firma itu terbuka kepada pemeriksaan awam. Buku dan rekod kewangan firma itu terbuka kepada sesiapa sahaja, yang membolehkan persaingan untuk melihat betapa banyak keuntungan atau kerugian yang dihadapi oleh firma.
Pemegang Saham Ragu
Mereka yang membeli saham tidak mempunyai kepentingan khusus dalam firma kecuali dalam hal ia membuat wang cepat. Kebanyakan syarikat, bagaimanapun, mempunyai minat untuk meletakkan pelan pertumbuhan jangka panjang yang memerlukan kesabaran dan perancangan. Tidak semestinya ramai pemegang saham melihatnya dengan cara ini.
Takeovers
Oleh kerana syarikat kini "awam," sesiapa sahaja boleh membeli saham, dan tidak ada batasan tentang berapa banyak saham yang boleh dibeli. Di bawah keadaan tertentu, pelabur bermusuhan mungkin membeli sejumlah besar stok, memberikan suara yang kuat kepada lembaga pengarah. Dalam kes ini, firma yang dibina oleh satu kumpulan (atau orang) kini boleh diambil alih oleh orang lain sejak firma itu telah dipublikasikan.
Kuasa
Melangkah "awam" bermaksud kekurangan kawalan tertentu oleh pengasas firma. Dalam sesetengah kes, firma itu boleh dikawal oleh lembaga pengarah yang tidak semestinya mempunyai masa untuk pengurusan perniagaan. Oleh itu, pemilikan boleh dipisahkan dari kawalan. Jika ini berlaku, maka mereka yang mengawal perniagaan tidak memilikinya, dan tidak melihat keuntungan. Ini bukan insentif (semestinya) kepada pengurusan rasional.
Keputusan
Sekiranya syarikat itu awam, ia mesti mempunyai lembaga pengarah yang mewakili pemegang saham utama dan paling berkuasa. Ini bermakna, keputusan utama yang harus dilalui oleh lembaga, dengan perdebatan dan pengundian. Pada hakikatnya, ini memerlukan keputusan yang perlahan dan sering menyakitkan. Kadang-kadang, mereka tidak boleh dibuat sama sekali.
