Apabila seseorang berkata "muhibah," anda mungkin mengaitkan perkataan itu dengan kedai simpan amal tempatan yang anda jalankan. Walau bagaimanapun, dalam dunia perakaunan, muhibah bermaksud sesuatu yang lain sepenuhnya. Muhibah merupakan aset yang terhasil daripada pembelian sebuah syarikat. Muhibah mesti dikekalkan, dan mempelajari peraturan adalah tempat yang bijak untuk bermula.
Definisi
Apabila syarikat dibeli oleh syarikat lain, perbezaan antara harga belian dan nilai buku syarikat yang dibeli dipanggil muhibah. Muhibah dianggap sebagai aset tak ketara, yang bermaksud tidak mempunyai sifat fizikal. Sebagai aset, muhibah dicatatkan pada kunci kira-kira penyata kewangan syarikat.
Sejarah Pelunasan
Sebelum tahun 2001, syarikat-syarikat melunaskan aset tidak ketara muhibah dengan merekodkan perbelanjaan ke atas penyata pendapatan setiap tahun. Muhibah diambil pada pelunasan garis lurus sepanjang tempoh sehingga 40 tahun. Sebagai contoh, jika Syarikat A yang dibeli Syarikat B untuk $ 450,000 (iaitu, harga pembelian) dan nilai buku Syarikat B hanya $ 400,000, aset tidak ketara muhibah ialah $ 50,000. Aset $ 50,000 akan dilunaskan untuk jumlah yang sama setiap tahun sehingga 40 tahun. Jika anda menganggap bahawa Syarikat A memutuskan untuk melunaskan amaun muhibah melebihi 40 tahun, maka perbelanjaan pelunasan yang disenaraikan di penyata pendapatan ialah $ 1,250 setiap tahun (iaitu, $ 50,000 dibahagikan dengan 40 tahun).
Pelepasan selamat tinggal
Pada bulan Jun 2001, Lembaga Piawaian Perakaunan Kewangan (FASB) mengeluarkan Pernyataan Piawaian Perakaunan Kewangan (SFAS) 142, bertajuk "Goodwill dan Aset Tidak Ketara Lain". Di bawah pernyataan ini, pelunasan muhibah berhenti sepenuhnya. Sekarang, bukan pelunasan, muhibah mesti diuji setiap tahun untuk kemerosotan. Pada asasnya, syarikat mesti menentukan sama ada nilai aset tidak ketara ini menurun berdasarkan faktor pasaran. Sekiranya muhibah telah menurun, syarikat mesti menulis amaun muhibah di kunci kira-kira. Pengurangan nilai aset muhibah ini dilakukan dengan memasuki perbelanjaan muhibah pada penyata pendapatan.
Kemerosotan
Untuk menguji muhibah untuk kemerosotan, syarikat mesti menilai nilai saksama unit pelapor. Apabila Syarikat A membeli Syarikat B, Syarikat B menjadi unit pelaporan kepada Syarikat A. Jadi, Syarikat A mesti menentukan nilai saksama Syarikat B. Ini mesti dilakukan setiap tahun. Jika nilai saksama Syarikat B kurang daripada nilai buku, maka Syarikat A mungkin perlu mengurangkan aset muhibahnya. Syarikat A kini mesti membuat pengiraan untuk menentukan bahagian nilai saksama keseluruhan Syarikat B yang harus diperuntukkan kepada aset muhibah. Jika bahagian nilai saksama yang digunakan untuk muhibah adalah kurang daripada jumlah aset muhibah, Syarikat A mesti mengurangkan asetnya untuk mencocokkan amaun nilai saksama yang diperuntukkan.
