Dasar fiskal ditakrifkan sebagai perbelanjaan dan cukai kerajaan, dan memainkan peranan penting dalam penstabilan ekonomi. Dasar fiskal pengembangan, seperti peningkatan perbelanjaan dan potongan cukai, dapat merangsang ekonomi yang sudah hancur dan mengembalikannya ke lintasan pertumbuhan. Dasar fiskal kontrak, sebaliknya, boleh memeriksa risiko inflasi dalam ekonomi yang terlalu panas. Memandangkan dasar fiskal mempunyai kesan langsung dan terukur ke atas pendapatan pekerjaan dan pengguna; ia mengatasi kedua-dua agenda ekonomi dan politik.
Alat Dasar Fiskal
Dasar fiskal dipecah menjadi dua kategori: perbelanjaan kerajaan dan cukai. Sebagai pembiaya, kerajaan mempunyai kuasa untuk membuat dan menguntungkan pekerjaan sektor awam, melabur dalam kerja-kerja awam seperti lebuh raya dan memberikan bayaran pemindahan kepada rakyat, seperti faedah Jaminan Sosial. Sebagai penagih, kerajaan mempunyai kuasa untuk mengecualikan cukai ke atas individu dan syarikat, dengan berkesan menaikkan atau menurunkan pendapatan boleh guna mereka.
Dasar Fiskal Perluasan
Dasar fiskal dikatakan longgar atau berkembang apabila perbelanjaan kerajaan melebihi pendapatan. Dalam kes ini, belanjawan fiskal berada dalam defisit. Walaupun jumlah defisit mutlak adalah penting, yang paling penting adalah perubahan dalam defisit (atau lebihan). Tindakan kerajaan untuk memotong cukai, meningkatkan pembayaran pemindahan atau kedua-duanya, mempunyai kesan menaikkan pendapatan boleh guna rumah tangga dan mempromosikan perbelanjaan pengguna.
Dasar Fiskal Penguncupan
Dasar fiskal dikatakan ketat atau berkontrak apabila hasil kerajaan melebihi perbelanjaan. Dalam kes ini, bajet fiskal berada dalam lebihan. Walaupun jumlah lebihan mutlak penting, yang lebih penting ialah perubahan dalam lebihan (atau defisit). Tindakan kerajaan untuk menaikkan cukai, mengurangkan pembayaran pemindahan atau kedua-duanya, mempunyai kesan mengurangkan pendapatan boleh guna isi rumah dan membebankan perbelanjaan pengguna.
Kesan ke atas Kadar Faedah dan Kadar Pertukaran
Dasar fiskal mempunyai implikasi makroekonomi di luar perbelanjaan pengguna. Khususnya, ia memberi kesan kepada kadar faedah dan kadar pertukaran. Apabila kerajaan mengalami defisit, ia mesti meminjam dari pelabur dengan mengeluarkan bon Perbendaharaan. Ini mempunyai kesan menaikkan kadar faedah apabila kerajaan bersaing dengan peminjam lain, seperti syarikat, untuk simpanan pengguna. Kadar faedah yang lebih tinggi mempunyai kesan ketara untuk menarik lebih banyak modal asing, yang membawa kepada peningkatan dolar.
Batasan Dasar Fiskal
Dalam jangka masa panjang, kesan dasar fiskal adalah terhad kerana perubahan dalam permintaan agregat menampakkan diri mereka di paras harga, bukan dalam output. Dalam tempoh masa yang panjang, output ekonomi ditentukan oleh bekalan, bukan permintaan, faktor pengeluaran: modal, buruh dan teknologi. Dasar fiskal boleh memberi pengaruh sementara pada kadar output ekonomi, tetapi usaha untuk memanipulasi kadar semulajadi ini dalam jangka masa panjang mungkin kurang dan kurang berkesan.
