Masalah Aset Tak Ketara dalam Prinsip Perakaunan

Isi kandungan:

Anonim

Perakaunan untuk aset tak ketara adalah satu cabaran kerana jumlah nos yang terlibat dan kerumitan teori yang mendasari rawatan perakaunan mereka. Lembaga Piawaian Perakaunan Kewangan telah menyediakan panduan mengenai bagaimana untuk menyumbang aset tidak ketara dalam pelbagai senario.

Pengenalan

Salah satu cabaran pertama yang dikaitkan dengan perakaunan aset tak ketara ialah mengenal pasti mereka. Aset tak ketara bukanlah aset fizikal yang boleh diiktiraf dengan mudah. Dalam beberapa kes, persepsi mungkin bertentangan dan apa yang kelihatan seperti aset tak ketara kepada satu pihak mungkin kelihatan liabiliti yang lain. Juga, kadar dan kerumitan teknologi yang baru muncul boleh memberikan cabaran untuk mengekalkan kesedaran mengenai pegangan aset tak ketara.

Penilaian

Untuk masa yang lama, piawaian perakaunan global telah beralih daripada perakaunan kos dan ke arah perakaunan nilai saksama. Ini memerlukan nilai aset tidak ketara, yang biasanya sukar untuk dihargai. Sebahagian daripada masalah itu berpunca daripada hakikat bahawa nilai biasanya mustahil untuk mengesahkan kerana ketidakupayaan untuk mencairkan pegangan aset tersebut. Aset tidak ketara biasanya sangat cair, berbanding dengan komoditi fizikal seperti emas atau stok, yang boleh dijual dan dijual dengan serta-merta.

Mengenalpasti perbandingan

Lembaga Piawaian Perakaunan Kewangan telah mengeluarkan panduan melalui Kod Piawaian Perakaunan 805 - Kombinasi Perniagaan. Apabila syarikat memperoleh syarikat sasaran, ia mesti melaporkan semua aset syarikat sasaran pada nilai saksama mereka pada lembaran imbangan yang dikemas kini, termasuk aset tak ketara. Walau bagaimanapun, kaedah penilaian yang diterima biasanya memerlukan data pasaran sebagai asas untuk analisis dan perbandingan. Ini boleh menjadi sangat mencabar dalam kes aset tidak ketara, kerana sifatnya yang kompleks. Juga terdapat sedikit sumber data pasaran yang tersedia kepada orang ramai.

Peraturan dan Keseragaman

Salah satu matlamat utama piawaian perakaunan adalah untuk menggalakkan keseragaman, menjadikannya lebih mudah untuk mengawal selia badan syarikat yang luas dan membandingkan hasil kewangan, mempromosikan kebolehpercayaan. Perakaunan sangat khusus untuk industri, dan menambah aset tidak ketara di atas keseragaman cabaran ini. Konsep seperti susut nilai adalah berdasarkan kadar standard kemerosotan ekonomi, tetapi metrik tersebut amat mencabar untuk menganggarkan aset tak ketara. Walaupun di kalangan aset tidak ketara yang seolah-olah sama seperti nama dagangan, sangat mencabar untuk membandingkan dengan tepat metrik utama.