Perniagaan mempunyai banyak perbelanjaan, salah satu yang terbesar adalah buruh. Syarikat sering menggunakan pelbagai strategi untuk mengekalkan perbelanjaan buruh sekurang-kurangnya. Walau begitu, beberapa faktor menentukan apa perniagaan akhirnya membayar pekerja. Kebanyakannya jauh melebihi perniagaan individu dan merupakan sebahagian daripada web ekonomi yang lebih besar.
Ketersediaan Pekerja
Apabila terdapat kekurangan pekerja yang mempunyai kemahiran, bakat, pengalaman dan pendidikan yang diperlukan untuk menyelesaikan tugas yang diperlukan oleh majikan, beberapa pekerja yang boleh menuntut gaji yang lebih tinggi. Sebaliknya, apabila bilangan pekerja yang ada meningkat, majikan boleh mula menawarkan gaji yang lebih rendah. Ini mengikut peraturan asas bekalan dan permintaan, dengan anggapan bahawa permintaan kekal tetap.
Lokasi
Majikan mesti menawarkan upah yang menampung kos sara hidup semasa. Oleh itu, di kawasan yang mempunyai kos sara hidup yang lebih tinggi, upah biasanya lebih tinggi berbanding dengan kos kehidupan yang rendah. Di Amerika Syarikat, ini secara amnya bermakna bahawa upah lebih rendah di Barat Daya, kerana data untuk pelbagai industri dari Biro Buruh Statistik 'Handbook Outlook Pekerjaan menunjukkan. Kawasan bandar umumnya mempunyai kos sara hidup yang lebih tinggi daripada yang terdapat di kawasan luar bandar.
Tugas Kesukaran
Pekerja umumnya menerima pampasan yang lebih tinggi apabila tugas yang perlu mereka selesaikan lebih rumit atau sukar. Sebagai contoh, melakukan pembedahan otak adalah tugas yang lebih sukar daripada menaip manuskrip. Selalunya terdapat korelasi antara kesukaran tugas dan pendidikan tinggi, dan dengan doktorat biasanya mendapat gaji tertinggi.
Kecekapan
Kecekapan dalam perniagaan bermakna ia memerlukan sedikit masa atau sumber untuk melakukan pekerjaan dan kos buruh turun dalam kebanyakan kes. Banyak faktor boleh menyumbang kepada kecekapan syarikat dan oleh itu perbelanjaan buruh yang lebih rendah. Sebagai contoh, jika pekerja sentiasa membaiki jentera yang mereka gunakan, ia memerlukan masa yang lebih lama untuk menyelesaikan tugas. Majikan kemudiannya perlu membayar lebih untuk menyelesaikan pekerjaan yang sama. Susun atur bangunan, isu penjadualan, konflik antara pekerja dan perancangan pengurusan yang buruk adalah contoh tambahan sumber tidak cekap.
Kesatuan
Kehadiran kesatuan seringkali bermakna upah akan lebih tinggi jika majikan menggunakan pekerja kesatuan, kerana kesatuan menetapkan kadar gaji minimum bagi anggotanya. Kesatuan boleh mengekalkan kadar yang lebih tinggi dengan mengawal jumlah ahli - iaitu, mereka boleh memanipulasi bekalan dan permintaan.
Perundangan
Akta Piawaian Buruh yang Adil adalah peraturan persekutuan yang menentukan bagaimana majikan mengimbangi pekerja mereka. Di samping menetapkan kadar gaji minimum am, FLSA juga menentukan apa yang menjadi jam untuk pampasan. Selain FLSA, majikan terikat dengan peraturan gaji negara. Majikan tidak boleh membayar buruh kurang daripada jumlah yang dinyatakan dalam undang-undang ini.
Falsafah Majikan
Sesetengah majikan meletakkan nilai yang lebih tinggi ke atas buruh daripada yang lain. Syarikat-syarikat di mana pengurusan memandang pekerja sebagai perniagaan darah sering memberikan kadar gaji yang tinggi, sebahagiannya sebagai satu cara untuk meningkatkan kepuasan kerja dan mengenali peranan yang dimainkan dalam pengekalan pekerjaan, memandangkan kakitangan dari masa ke masa biasanya cenderung lebih murah daripada merekrut dan melatih pekerja baru secara konsisten. Di syarikat lain, terutamanya apabila sifat tugas tidak memerlukan set kemahiran tinggi dan bekalan pekerja tinggi, pekerja dilihat sebagai penting tetapi juga boleh pakai atau boleh ditukar ganti. Syarikat-syarikat ini tidak menawarkan harga yang bersaing.