Pada tahun 1968, pengasas Boston Consultant Group, Bruce Henderson, mencipta matriks BCG, mengubah cara syarikat menilai aktiviti perniagaan mereka. Matrik ini jelas menentukan komponen portfolio perniagaan, dengan membahagikan unit strategik perniagaan - bahagian perniagaan yang boleh berfungsi secara autonomi - ke dalam empat kategori asas: lembu tunai, bintang meningkat, tanda tanya dan anjing. Selepas syarikat menganalisis pasaran dan mengenal pasti pelbagai kekuatan, kelemahan, peluang atau ancaman, syarikat dapat menilai komponen portofolionya, berdasarkan kedudukan dan pengaruh kompetitif terhadap pertumbuhan bisnis.
Lembu Tunai
Bahagian perniagaan yang matang adalah lembu tunai. Komponen portfolio ini mengandungi unit perniagaan yang berpengalaman dan berpendapatan tinggi. Lembu tunai mempunyai kepentingan besar dalam pasaran yang kompetitif, dan oleh itu membawa aliran pendapatan yang stabil.Walau bagaimanapun, mereka juga mempunyai potensi pertumbuhan yang rendah, bermakna terdapat peluang terhad bagi pembangunan selanjutnya atau untuk memperoleh bahagian pasaran tambahan. Manfaat lembu tunai adalah, selain daripada pasukan pengurusan, mereka memerlukan sedikit modal untuk mengekalkan kedudukan mereka di pasaran. Dalam perniagaan fesyen couture, lembu tunai boleh menjadi koleksi tandatangan: Ia menjana pendapatan yang mantap dan mempunyai pelanggan tetap, walaupun pilih. Tetapi kemungkinan bahawa akan ada ledakan jualan dalam pakaian buatan tangan adalah tipis.
Rising Stars
Tidak semua unit perniagaan dalam portfolio boleh menjadi bintang yang semakin meningkat. Walaupun bintang-bintang yang meningkat membawa banyak hasil, mereka memerlukan lebih banyak sumber dan modal untuk mengekalkan. Bintang naik adalah komponen portfolio yang mempunyai potensi pertumbuhan yang paling tinggi, dan dengan itu dapat menggunakan banyak sumber daya syarikat. Sebagai contoh, syarikat fesyen yang sama boleh mempunyai garis pretrator yang menguntungkan yang menarik kepada penonton yang luas. Oleh kerana koleksi siap pakai boleh diedarkan di lebih banyak kedai runcit daripada koleksi couture, ia memerlukan lebih banyak promosi runcit dan iklan untuk mengekalkannya di puncak minda pelanggan. Walaupun ia akan membawa lebih banyak pendapatan daripada koleksi couture, ia juga memerlukan lebih banyak sumber.
Tanda soal
Persoalan persoalan sama ada untuk terus melabur di dalam unit perniagaan apabila ia tidak berfungsi dengan baik dalam pasaran baru muncul. Tanda soalan ialah komponen portfolio yang mungkin mempunyai potensi pertumbuhan, kerana pasaran yang mereka tinggali mempunyai banyak ruang untuk pertumbuhan. Oleh itu, syarikat perlu menentukan sama ada ia layak untuk melabur lebih banyak ke dalam unit perniagaan, dengan harapan menjadikannya bintang yang semakin meningkat. Satu kes akan berlaku jika rumah fesyen melancarkan koleksi baru komputer riba berjenama, pada satu ketika di mana jualan komputer riba semakin meningkat. Pelanjutan produk tidak berfungsi dengan baik, tetapi jualan mungkin bertambah baik jika rumah fesyen menaik taraf perisian komputer riba. Syarikat harus memutuskan sama ada ia bernilai melabur wang tambahan ke komputer riba yang gagal, atau untuk mengurangkan kerugiannya.
Anjing
Anjing adalah komponen portfolio yang merupakan unit perniagaan yang berprestasi rendah dalam pasaran kompetitif yang tidak sesuai. Unit perniagaan ini hanya memecahkan walaupun atau kehilangan wang. Pasaran yang tidak menarik boleh menjadi hasil daripada tepu persaingan atau penurunan pasaran. Akan menjadi sia-sia bagi sebuah syarikat untuk melabur sumber tambahan dalam unit perniagaan yang dipenuhi dalam iklim pasaran sedemikian. Sebagai contoh, jika selepas penyelidikan pasaran lebih lanjut, syarikat fesyen mendapati bahawa permintaan untuk komputer riba berkurang disebabkan oleh kemunculan teknologi yang lebih baru, lebih mudah alih, tidak masuk akal bagi syarikat fesyen untuk terus melabur dalam perniagaan unit.
