Dasar monetari merujuk kepada manipulasi kerajaan terhadap penawaran wang dan ketersediaan kredit untuk mencapai matlamat dasar. Di Amerika Syarikat, ini ditangani oleh Federal Reserve, dan matlamatnya adalah untuk mempromosikan pekerjaan maksimum, mengekalkan harga stabil dan mengekalkan kadar faedah jangka panjang yang sederhana.
Alat Semasa
Rizab Persekutuan mempunyai tiga alat utama dasar ekonomi:
- Operasi pasaran terbuka: Pembelian dan penjualan sekuriti kerajaan Fed, seperti yang dikeluarkan oleh Perbendaharaan A.S..
- Kadar diskaun: Apa yang dikenakan oleh Fed kepada organisasi depositori untuk pinjaman jangka pendek
- Keperluan rizab: Peratusan simpanan Fed yang perlu disimpan oleh bank, sama ada jumlah itu disimpan dalam peti besi bank atau disimpan di Bank Rizab Persekutuan.
Biasanya, Rizab Persekutuan mengawal dasar monetari dengan mengawal kadar faedah nominal jangka pendek dan menguruskan bekalan rizab dengan membeli dan menjual Sekuriti Perbendaharaan A.S.. Pembelian sekuriti membantu kadar faedah jangka pendek melanda nombor sasaran Jawatankuasa Pasaran Terbuka Persekutuan.
Menjaga Kadar Rendah
Kadang-kadang, dasar monetari boleh memacu pertumbuhan dengan mengekalkan minat yang rendah. Sebagai contoh, berikutan krisis kewangan A.S. 2007-08, Federal Reserve mengurangkan kadar dana persekutuan, yang berfungsi sebagai kadar faedah semalaman untuk pinjaman antara bank, dengan berkesan menjadi sifar. Ini seterusnya menurunkan kos peminjaman untuk pengguna, dan membantu merangsang pertumbuhan ekonomi.
Ia juga menawarkan bimbingan hadapan mengenai jangkaannya bagaimana kadar faedah akan bergerak pada masa hadapan. Menawarkan pandangan mengenai keputusan polisi masa depan meningkatkan ketelusan dan boleh memberi peluang kepada pelabur untuk mengetahui berapa lama mereka boleh mengharapkan kadar tetap berterusan. Ia juga menimbulkan risiko, bagaimanapun, bahawa pasaran tidak akan mentafsirkan maklumat dengan cara yang diingini. Sebagai contoh, mengumumkan bahawa kadar faedah yang mungkin akan kekal rendah untuk tempoh yang panjang boleh menyebabkan pendengar berfikir bahawa kerajaan menjangkakan ekonomi akan menjadi lemah, dan oleh itu memberi inspirasi kepada pengguna dan pelabur untuk mengurangkan aktiviti mereka sehingga keadaan bertambah baik.
Dasar Aktivis
Dasar monetari boleh memainkan peranan yang lebih aktifis seperti yang dijanjikan peristiwa. Contohnya krisis 2007-08, mencetuskan beberapa dasar monetari yang tidak konvensional di Amerika Syarikat. The Fed menjalankan operasi pemberian pinjaman kecemasan yang melampaui skop precedents terdahulu. Ia juga melakukan pembelian aset berskala besar yang dikeluarkan oleh sekuriti yang disokong oleh gadai janji yang ditaja oleh kerajaan yang berkaitan dengan perumahan - dan terus melakukannya selama bertahun-tahun.
Pada tahun 2013, sebagai contoh, Fed masih membeli $ 40 bilion sebulan dalam sekuriti yang disokong gadai janji. Langkah-langkah ini menyerap bekalan yang sebaliknya akan menyumbang kepada kejayaan sekuriti perumahan di pasaran, mengurangkan penawaran dan menaikkan harga rumah dan stok. Pengkritik tindakan itu ambil perhatian bahawa membeli sekuriti tidak menghapuskan aset toksik, tetapi hanya memindahkan mereka ke lembaran imbangan Fed dengan kesan negatif pada dasarnya sendiri.
Krisis itu juga menyaksikan Fed memperuntukkan kredit terus ke institusi kewangan. Di antara mereka yang meminjamkan dana tersebut termasuk Morgan Stanley, Citigroup, Bank of America dan Goldman Sachs. Tujuannya adalah "untuk menangani masalah dalam pasaran kewangan, menyokong aliran kredit kepada keluarga dan firma Amerika, dan memupuk pemulihan ekonomi."
Petua
-
Walaupun dasar Federal Reserve mungkin membantu Amerika Syarikat melalui krisis ekonomi yang bermula pada tahun 2007, Jeff Lacker, Presiden Bank Rizab Persekutuan Richmond, berkata pendekatannya juga membawa risiko. Sebagai contoh, pilihan untuk membeli sekuriti yang disokong gadai janji boleh menjemput tekanan daripada kumpulan minat lain untuk melakukan perkara yang sama jika ia mengalami kejatuhan harga dan kegagalan pelabur.
Contoh Hasil Negatif
Dari segi sejarah, sesetengah kerajaan telah bertindak balas terhadap krisis kewangan dengan sangat meningkatkan bekalan mata wang. Dasar monetari ini boleh membawa kepada hiperinflasi. Contoh klasik di sini ialah Republik Weimar di Jerman, yang memberi respons kepada permintaan Bersekutu untuk ganti rugi berikutan Perang Dunia I dan pendudukan seterusnya lembah Ruhr dengan mencetak lebih banyak wang. Itu menyebabkan apa yang tersisa selepas ekonomi perang selepas itu runtuh, dan akan meletakkan pentas untuk kenaikan Nazi kepada kuasa dan Perang Dunia Kedua. Lebih dekat ke rumah, dalam Perang Saudara, Negara Gabungan meningkatkan jumlah mata wangnya dalam edaran untuk memenuhi keperluan pembiayaannya, yang menyebabkan hiperinflasi dan kenaikan harga.
Dasar monetari yang tidak berkesan juga boleh memburukkan lagi keadaan negatif. Sebagai contoh, pengetatan bekalan wang membantu memburukkan lagi kesan negatif Kemelesetan Besar dan menyumbang kepada kemelesetan pada tahun 1937 yang mengganggu pemulihan, menurut The Economist.
