Piawaian pengauditan antarabangsa agak berbeza daripada piawaian perakaunan Amerika. Prinsip-prinsip Perakaunan Yang Diterima Umum (GAAP) yang digunakan di Amerika mempunyai nuansa tersendiri yang disukai oleh firma Amerika. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa kelebihan penting untuk dipertimbangkan mengenai piawaian perakaunan antarabangsa semasa pengauditan.
Pengaruh Budaya
Salah satu kelebihan utama piawaian perakaunan antarabangsa adalah bahawa mereka mempunyai bentuk input banyak budaya yang berbeza, sehingga mereka mempunyai daya tarikan yang lebih universal. Piawaian GAAP A.S. didorong oleh keperluan firma perniagaan A.S. dan dengan itu mencerminkan sikap Amerika tertentu. Sebagai contoh, sogokan adalah sebahagian daripada budaya perniagaan di bahagian-bahagian tertentu di dunia, sementara ia dilarang di A.S. dan kebanyakan Eropah.
Syarikat multinasional
Seorang juruaudit mempunyai tugas sukar menggali jauh ke dalam penyata kewangan syarikat. Ia lebih sukar jika ia adalah untuk firma multinasional dengan beberapa wilayah berbeza dengan sistem perakaunan yang berlainan. Sebuah syarikat dengan satu sistem perakaunan antarabangsa yang standardkan membuatnya lebih mudah untuk mengaudit firma. Akauntan boleh menggunakan satu standard untuk menganalisis dan menilai setiap item baris pada penyata kewangan.
Penghapusan LIFO
Piawaian perakaunan antarabangsa tidak menerima prinsip-prinsip pengurusan inventori yang terakhir (first-out-out-out) (LIFO). LIFO bermaksud item inventori paling terkini yang dimasukkan ke dalam stok simpanan akan digunakan untuk menghargai keseluruhan stok. Peraturan ini lebih liberal daripada piawaian yang boleh digunakan dalam GAAP. Kaedah-kaedah tersebut membolehkan akauntan memilih antara LIFO dan standard first-in-first-out (FIFO) berdasarkan yang lebih berfaedah.
Tulis-Downs
Menulis juga lebih mudah untuk audit di bawah IAS kerana mereka hanya membenarkan satu langkah bukan proses multi-langkah. Dalam erti kata lain, apabila aset seperti pinjaman atau pelaburan terjejas, syarikat perlahan-lahan boleh menulis nilainya selama beberapa tahun di bawah GAAP. Di bawah IAS, syarikat mesti menulis aset itu dalam satu kejatuhan yang akan menjadi lebih besar kepada pendapatan jangka pendek syarikat.
